This website has been archived from TrainWeb.org/leovardia to TrainWeb.US/leovardia.
Leovardia
Citroën ID19
Een jaar na de introductie van de Citroën DS verscheen de Citroën ID,
eigenlijk een goedkopere DS zonder automatische koppeling en de versnelling.
Met deze Citroën heeft eind jaren 50 en begin jaren 60 met veel rally´s meegedaan.De ID19 was niet echt geschikt, de auto was
technisch complex, nogal zwaar en had een te zwakke motor. Niettemin wonnen ze in 1959 de rally van Monte Carlo.
Paul Coltelloni reed met co-rijders Pierre Alexandre en Claude Desrosiers in een oranje gekleurde ID19 met nummer 176 naar de eerste plaats.
Een andere ID, gereden door Marang en Badoche werd vierde en de ID van Trautmann en Richard won
de prijs "Tourisme «speciales» et Grand Tourisme normales et ameliorees 1300-2000cc"
Model
De onderdelen voor de citroën ID19 zijn hier afgebeeld. Een kunsthars kap met interieur en termoform ruitje.
Het verstelbare onderstel van PCS met daarin wielen van Pink Kar, die goed lijken op citroën wielen. Verder de motor
van MRRC.
Er is nogal wat werk aan de kap nodig, ookal is de eerste indruk goed. Het dak is te dik en daardoor passen de ramen niet.
De bevestiging voor het onderstel zit op de verkeerde plaats en is ook te kort.
De bevestiging aan de achterkant heb ik gemaakt van Mastic van Humbrol. De bevestiging aan de voorkant heb ik een eindje naar
voren gezet en vastgezet met twee componentenlijm.Daarna heb ik alles goed geschuurd en heb ik de auto gespoten. De DS en ID werden
in veel bijzondere kleuren geleverd. Ik heb gekozen voor oranje met een wit dak, in deze kleur heeft de rally-ID ook rondgereden
en ik had ook nog geen oranje slotracer.
Door het model te vervuilen heb ik het een rally-uiterlijk gegeven en de ID heeft startnummer 13 gekregen. Daarna heb ik de ramen en
het interieur er ingezet. Dit ging zonder al teveel problemen. De ramen pasten meteen goed in de carrosserie.
Daarna het onderstel. De ruimte in de ID bleek toch te klein voor de MRRC-motor. Dus heb ik uiteindelijk voor een Johnson gekozen, zoals Scalextric in
de jaren 70 gebruikte.
Het onderstel was zonder al teveel moeite pasklaar te maken. En toen kwam het grote moment, de eerste proefrit.
Proefrit
De ID is een soepele, maar niet echt vlotte auto. Niet extreem snel, ook niet in de acceleratie, maar zij is toch redelijk snel over de baan te sturen. Als je echter
wat meer wilt dan lekker ontspannen de baan over dan wordt het toch wel lastig. De achteras is niet heel erg breed en daardoor heeft de ID
de neiging om een beetje te kantelen in de bocht. Als je dit in de hand houdt door rustig te blijven rijden is er niets aan de hand.
Ben je ongeduldig dan zwabber je onherroepelijk de baan uit. En dan blijkt de zware ID niet zomaar stil te staan, maar volle vaart door
te vliegen tot het eerste obstakel haar tegenhoudt. Zeg maar 'une grosse vache' op drift.
Het heeft al tot de eerste reparaties geleid want een gastrijder op circuit Leovardia raakte de macht over het stuur kwijt, waarna de ID
de afgrond inreed (van de tafel op de grond).
Daarna ben ik verder gaan experimenteren om de auto beter te laten rijden. Het bleek toch dat de achterkant van de ID te hoog stond. Ik heb
daarom het model aan de achterzijde verlaagd. Dit heeft de wegligging heel erg verbeterd. De ID is nu redelijk snel en gaat ook goed door de bochten.
Na een uitvlieger is het ook niet meer een projectiel wat over de baan heen vliegt. Nu maar wachten op de eerste Rally om te kijken waar de ID eindigt.
View Stats
| Page updated: 05/26/2021
| Version 2023l21b
| Links
| ©2015-2024 Silver Rails